Viaxe a Ítaca

Os últimos cinco anos resúmense en tres viaxes:

Primeira: Marchar a Madrid se quería estudar Xornalismo. Eu imaxinaba a miña entrada na cidade cunha mazá verde na man. Eu cría que ía vivir un maio do 68, despois do ghalipote do Prestige e da Guerra de Iraq. Pero caín na URJC, un páramo incomunicativo onde, ironicamente, medran oliveiras e roseiras.

Eis, onde coñecín outra forma de resistencia re – existente: “As Tres da Porta de Atrás”. Lembrade raparigas, primeiro fomos mosqueteiras.

Segunda: Saír de Madrid correndo dirección Santiago de Compostela se quería recuperar folgos. Na capital madrileña non se podía respirar. E eu tiña ganiñas de coñecer os que terían sido os meus compañeiros de universidade. Quería tamén dar por cu ó sistema educativo e rirme do “Código de Praticidade a Curto Prazo”.

Fagas o que fagas, rumbo oeste, rumbo oeste! (Instrucións de navegación para o Cabo de Fornos). Conto de Jack London, Rumbo oeste (Recollido en Contos do mar. Editorial Tris Tam).

Terceira: Agora, facendo taberna con latexo enxebre en Madrid. Cos pés no ar, o cerne da miña cuestión é deixar ou non de ser un ente temporal. 

"...o sea, resumiendo estoy jodido y radiante quizá más lo primero que lo segundo y también viceversa". Poema de Mario Benedetti, Viceversa.

De cando en vez, miro de esguello o billete de bus de Ida e Volta Express e pouso a vista no papeliño branco grampado nunha esquina que di: “Vale por consumición. Opción A: Café con Magdalena o Sobao o Croisant. Opción B: Cerveza o Refresco. Nota: estos productos podrán ser variados según existencias”. Sempre que facemos “unha parada de vinte minutos” en Pobla de Sanabria (Zamora), hai que tomar unha decisión.